Długi weekend teoretycznie się zaczął. Bo Najmłodsza ma wolne, co zmienia zakres obowiązków. Nie zmniejsza, tylko zmienia. Też fajnie. Dziś w planie dzień jeżdżony – po urzędach i bankach różnistych. Ta pierdolona agencja przysłała pismo, ze w związku z czymśtam musi zrobić cośtam i dlatego wypłata przesunie się na kiedyśtam. Na razie na czerwiec, a potem się zobaczy. Zastanawiający jest fakt, że równolegle trąbią w mediach, ile to kasy maja do „rozdania”. Ciekaw jestem co by było, gdybym tak wysłał pismo do banku, do elektrowni, do spożywczego i na CPN, że w związku z tym, że szyszki agencyjne chcą poobracać kasą którą miały wypłacić rolnikom na przełomie lutego i marca, do czasu otrzymania wypłaty nie będę płacił rat, rachunków itp a jednocześnie żywność, paliwo itp. będę brał na przysłowiowy zeszyt. Pewnie na początku byłoby śmiesznie, a potem przeszedłbym na utrzymanie podatników w ciepłym i bezpiecznym pomieszczeniu. A od problemów tego świata odgrodził by mnie gustowny wytwór kowalstwa artystycznego. Oj, kusi…

Dobra, marzenia na bok, mazanie się również. Znajomych z zadupia większego niż moje jakieś problemy egzystencjonalne dopadły, w związku z powyższym zorganizowaliśmy konwój pomocy zoonitarnej:

[cenzura]

No bo skoro stado mi się przerzedziło, to mam nadmiar i tak nadmiarowej paszy. Wolę oddać komuś potrzebującemu teraz, niż na wiosnę szukać miejsca, gdzie to wyrzucić. A moje problemy blakną w obliczu problemu na przykład spowodowanego mrozem braku wody czy tez konieczności dzielenia się domowym ciepłem z noworodkami:

Czasem w takich sytuacjach nachodzi człowieka ochota na rzucenie tego wszystkiego i wyprowadzkę do ciepłego, bezproblemowego miasta. Jakże inaczej po latach spędzonych na wsi patrzy się na sielankowe wizje życia blisko natury.

No dobra, smętnie tutaj – ten rok ledwie się zaczął a już mi dokopał jak żaden poprzedni, stąd wisielczy nastrój. A teraz, wzorem amerykańskiego marine, idę robić to, do czego mnie szkolono. Czyli zbierać gówna.